பொருள் : ஒருவருக்குக் கிடைத்திருப்பது தனக்கு கிடைக்கவில்லை என்பதைப் பொறுக்காமல் ஒருவர் அடையும் எரிச்சல் கலந்த மனமுடையத் தன்மை.
எடுத்துக்காட்டு :
அவன் பொறாமையுள்ள மனிதன்
ஒத்த சொற்கள் : பொறாமைகொண்ட, பொறாமையான
பொருள் : மற்றவர்களது உயர்வு,சிறப்பு,பெருமை போன்றவற்றை பொறுத்துக்கொள்ள முடியாமல் ஒருவர் அடையும் எரிச்சல் கலந்த மனக்குறை.
எடுத்துக்காட்டு :
ரோஹன் மிகவும் பொறாமையுள்ளவன் ஆவான்.