୧. क्रियापद
								 /  क्रियावाचक
								 /  कार्यसूचक
								
					
				
					
						
							
								ଅର୍ଥ : दुःखाने वा वेदना झाल्यावर आर्त स्वर काढणे.
						 
						 
					
							ଉଦାହରଣ : 
							कुत्र्याच्या पिल्लावर पाय पडल्यवर ते केकाटले.
							
					
							ସମକକ୍ଷ : 
							केकणे, केकाटणे, केकावणे
					
					
						
							ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
							
							
						
					
					
							
								
								
									
										
												कीं-कीं या कें-कें का शब्द निकालना।
												कुत्ते को मारते ही वह किकियाने लगा।
														
													किकियाना 
											 
								 
							 
						 
					
							
								
								
									
										
												Utter a high-pitched cry, characteristic of pigs.
												oink, 
squeal