ଅର୍ଥ : ஒன்று அவதரிக்கக்கூடிய தகுதியிருப்பது
						 
						 
					
							ଉଦାହରଣ : 
							நாடக இலக்கியம் தோன்றிய நிலையில் குரூரமான தோற்றம் மறைந்து போனது
							
					
							ସମକକ୍ଷ : 
							உண்டான, உதயமான, உருவான, துவக்கமான, துவங்கிய, தோன்றிய
					
					
						
							ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
							
						
					
					
							
								
								
									
										
												जिसका अवधारण हो सके अथवा जो अवधारण किये जाने के योग्य हो।
												भोगवादी संस्कृति की अवधारणीय अवस्था में कुरूपता छिपी रहती है।
														
													अवधारणीय, 
अवधार्य, 
अवधार्य्य