பொருள் : ఏదైన వస్తువు ఉన్న ఆకారాన్ని కోల్పోయి తునిగిన లేదా త్రుంచిన.
எடுத்துக்காட்டு :
విరిగిన శివధనుస్సును చూసి పరుశురాముడు పిచ్చివాడైనాడు.
ஒத்த சொற்கள் : ముక్కలైన, విరగ్గొట్టిన, విరిగిన, విరిచిన
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
Physically and forcibly separated into pieces or cracked or split.
A broken mirror.