 |
bottle noun
பொருள் : A glass or plastic vessel used for storing drinks or other liquids. Typically cylindrical without handles and with a narrow neck that can be plugged or capped.
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
നീളമുള്ള ഇടുങ്ങിയ കഴുത്തുള്ള സ്ഫടിക പാത്രം.
അവന് മദ്യത്തിന്റെ ഒഴിഞ്ഞ കുപ്പി കഴുകിയിട്ടു് കടുകെണ്ണ ഒഴിച്ചു വെച്ചു.പ്ലാസ്റ്റിക് കൊണ്ടുണ്ടാക്കുന്ന കഴുത്തിടുങ്ങിയ നീണ്ടപാത്രം, വാവട്ടം കുറഞ്ഞ പാത്രം, സ്ഫടികം
തൈലം, മരുന്ന് മുതലായവ വയ്ക്കാനുള്ള ചില്ലിന്റെ അല്ലെങ്കില് പ്ളാസ്റ്റിക്കിന്റെ നീളമുള്ള ചെറിയ പാത്രം.
മരുന്നിന്റെ ഒരു കുപ്പി പൊട്ടിപ്പോയി.കുപ്പി
பொருள் : The quantity contained in a bottle.
ஒத்த சொற்கள் : bottleful
பொருள் : A vessel fitted with a flexible teat and filled with milk or formula. Used as a substitute for breast feeding infants and very young children.
ஒத்த சொற்கள் : feeding bottle, nursing bottle
bottle verb
பொருள் : Store (liquids or gases) in bottles.
பொருள் : Put into bottles.
எடுத்துக்காட்டு :
Bottle the mineral water.
