 |
bounce noun
பொருள் : The quality of a substance that is able to rebound.
ஒத்த சொற்கள் : bounciness
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
பொருள் : A light, self-propelled movement upwards or forwards.
ஒத்த சொற்கள் : bound, leap, leaping, saltation, spring
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ಕುಣಿ ಅಥವಾ ಜಿಗಿಯುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಜಿಗಿಯುವುದರಿಂದ ಬಿದ್ದು ಕೈ-ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಗಾಯವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿದೆಕುಣಿಯುವುದು, ಜಿಗಿಯುವುದು
କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିବା ନିମନ୍ତେ ଡେଇଁବା କାମ
ସେ ଖାଈ ପାର ହେବାପାଇଁ ଡିଆଁ ମାରିଲାକୁଦିବା, ଡିଆଁମାରିବା, ଡେଇଁବା
மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்த செய்யும் செயல்
துள்ளிக்குதித்ததால் அவனுடைய கை-கால் அடிபட்டதுகளிப்புடன்துள்ளல், துள்ளிக்குதித்தல்
എവിടെയെങ്കിലും എത്തുന്നതിനു വേണ്ടി ചാടുന്ന പ്രക്രിയ.
അവന് കിടങ്ങ് താണ്ടിക്കടക്കുന്നതിനു വേണ്ടി കുതിച്ചു ചാടി.കുതിച്ചു ചാട്ടം, ചാട്ടം
பொருள் : Rebounding from an impact (or series of impacts).
ஒத்த சொற்கள் : bouncing
bounce verb
பொருள் : Spring back. Spring away from an impact.
எடுத்துக்காட்டு :
The rubber ball bounced.
These particles do not resile but they unite after they collide.
ஒத்த சொற்கள் : bound, rebound, recoil, resile, reverberate, ricochet, spring, take a hop
பொருள் : Hit something so that it bounces.
எடுத்துக்காட்டு :
Bounce a ball.
பொருள் : Move up and down repeatedly.
ஒத்த சொற்கள் : jounce
பொருள் : Come back after being refused.
எடுத்துக்காட்டு :
The check bounced.
Be debited and credited to the proper bank accounts.
The check will clear within 2 business days.clear
பொருள் : Leap suddenly.
எடுத்துக்காட்டு :
He bounced to his feet.
பொருள் : Refuse to accept and send back.
எடுத்துக்காட்டு :
Bounce a check.
பொருள் : Eject from the premises.
எடுத்துக்காட்டு :
The ex-boxer's job is to bounce people who want to enter this private club.
