 |
break out verb
பொருள் : Start abruptly.
எடுத்துக்காட்டு :
After 1989, peace broke out in the former East Bloc.
ஒத்த சொற்கள் : erupt
பொருள் : Begin suddenly and sometimes violently.
எடுத்துக்காட்டு :
He broke out shouting.
பொருள் : Move away or escape suddenly.
எடுத்துக்காட்டு :
The horses broke from the stable.
Three inmates broke jail.
Nobody can break out--this prison is high security.
ஒத்த சொற்கள் : break, break away
பொருள் : Take from stowage in preparation for use.
பொருள் : Become raw or open.
எடுத்துக்காட்டு :
He broke out in hives.
My skin breaks out when I eat strawberries.
Such boils tend to recrudesce.
ஒத்த சொற்கள் : erupt, recrudesce
