 |
breakdown noun
பொருள் : The act of disrupting an established order so it fails to continue.
எடுத்துக்காட்டு :
The social dislocations resulting from government policies.
His warning came after the breakdown of talks in London.
ஒத்த சொற்கள் : dislocation
பொருள் : A mental or physical breakdown.
ஒத்த சொற்கள் : crack-up
பொருள் : (biology) the process of decay caused by bacterial or fungal action.
ஒத்த சொற்கள் : decomposition, putrefaction, rot, rotting
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ತನ್ನ ಖರ್ಚು ವ್ಯಚ್ಚವನ್ನು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ಬೇರೆ ಮಾಡುವುದು
ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಮತ್ತು ಆಕ್ಸಿಜನ್ ವಿಭನೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆವಿಭಜನೆ
பொருள் : A cessation of normal operation.
எடுத்துக்காட்டு :
There was a power breakdown.
ஒத்த சொற்கள் : equipment failure
பொருள் : An analysis into mutually exclusive categories.
ஒத்த சொற்கள் : partitioning
