பொருள் : The state of being joined together.
ஒத்த சொற்கள் : colligation, conjunction, junction
பொருள் : The inflection of verbs.
பொருள் : The complete set of inflected forms of a verb.
பொருள் : A class of verbs having the same inflectional forms.
பொருள் : The act of pairing a male and female for reproductive purposes.
எடுத்துக்காட்டு :
The casual couplings of adolescents.
The mating of some species occurs only in the spring.
ஒத்த சொற்கள் : coupling, mating, pairing, sexual union, union
பொருள் : The act of making or becoming a single unit.
எடுத்துக்காட்டு :
The union of opposing factions.
He looked forward to the unification of his family for the holidays.
ஒத்த சொற்கள் : jointure, unification, union, uniting
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
दोन किंवा दोनापेक्षा अधिक गोष्टी एकत्र आणून एक करण्याची क्रिया.
लहानसहान जनसमूहाचे एकीकरण केल्याने राज्यसंस्थांचा विकास होत जातो.The termination or destruction of union.
disunion