 |
conjunctive noun
பொருள் : An uninflected function word that serves to conjoin words or phrases or clauses or sentences.
ஒத்த சொற்கள் : conjunction, connective, continuative
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
व्याकरण में वह शब्द जो दो शब्दों अथवा वाक्यों के बीच में उन्हें जोड़ने के लिए आता है।
तथा, और आदि संयोजक हैं।योजक, संयोजक, संयोजक शब्द
రెండు పదాలను కలపడానికి వాటి మధ్య వ్యాకరణంలో వాడే ఒక పదం
మరియు అనేది ఒక సంయోజకం.సంయోజకం, సంయోజకశబ్ధం
ବ୍ୟାକରଣରେ ଏହି ଶବ୍ଦ ଯାହା ଦୁଇଟି ଶବ୍ଦ ବା ବାକ୍ୟକୁ ଯୋଡ଼ିବାପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥାଏ
ତଥା ଏବଂ ଆଦି ସଂଯୋଜକ ପଦସଂଯୋଜକ, ସଂଯୋଜକ ଶବ୍ଦ
व्याकरणात दोन शब्द किंवा वाक्ये जोडणारा शब्द.
आणि, व, परंतु ही उभयान्वयी अव्यये आहेत.उभयान्वयी अव्यय
ব্যাকারণে সেই সব শব্দ যা দুটি শব্দক অথবা বাক্যর মাঝে তাদেরকে যুক্ত করার জন্য বসে
তথা, আর ইত্যাদি সংযোজক শব্দসংযোজক, সংযোজক শব্দ
இலக்கணத்தில் சொல், இரண்டுசொற்கள் அல்லது வாக்கியங்களை இணைப்பதற்காக இடையில் வருவது
மேலும், மற்றும் முதலியவை இணைப்புச்சொற்கள்இணைப்புச்சொல்
രണ്ട് ശബ്ദം അല്ലെങ്കില് വാക്യം മുതലായവയെ തമ്മില് കൂട്ടിയിണക്കുന്ന വ്യാകരണത്തിന്റെ അംഗം
“ഉം” “മുതലായവ” എന്നിവ സംയോജകം ആകുന്നുസംയോജകം
conjunctive adjective
பொருள் : Serving or tending to connect.
Serving or tending to divide or separate.
disjunctiveபொருள் : Involving the joint activity of two or more.
எடுத்துக்காட்டு :
Concerted action.
The conjunct influence of fire and strong wind.
The conjunctive focus of political opposition.
A cooperative effort.
A united effort.
Joint military activities.
ஒத்த சொற்கள் : concerted, conjunct, cooperative
