 |
consistency noun
பொருள் : The property of holding together and retaining its shape.
எடுத்துக்காட்டு :
Wool has more body than rayon.
When the dough has enough consistency it is ready to bake.
ஒத்த சொற்கள் : body, consistence, substance
பொருள் : A harmonious uniformity or agreement among things or parts.
ஒத்த சொற்கள் : consistence
The quality of being inconsistent and lacking a harmonious uniformity among things or parts.
inconsistencyபொருள் : Logical coherence and accordance with the facts.
எடுத்துக்காட்டு :
A rambling argument that lacked any consistency.
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ஒரு கருத்து அல்லது ஆலோசனைக்கு சம்மதித்தல்
இணக்கமான சூழ்நிலைகளின் காரணமாக அவன் வாழ்க்கையில் வெற்றியடைந்தான்இணக்கம், இணைதல், ஒன்றாதல், ஒன்றுசேர்தல்
பொருள் : (logic) an attribute of a logical system that is so constituted that none of the propositions deducible from the axioms contradict one another.
