 |
convulse verb
பொருள் : Make someone convulse with laughter.
எடுத்துக்காட்டு :
The comedian convulsed the crowd.
பொருள் : Be overcome with laughter.
பொருள் : Move or stir about violently.
எடுத்துக்காட்டு :
The feverish patient thrashed around in his bed.
ஒத்த சொற்கள் : jactitate, slash, thrash, thrash about, thresh, thresh about, toss
பொருள் : Shake uncontrollably.
எடுத்துக்காட்டு :
Earthquakes convulsed the countryside.
பொருள் : Cause to contract.
எடுத்துக்காட்டு :
The spasm convulses her facial muscles.
பொருள் : Contract involuntarily, as in a spasm.
எடுத்துக்காட்டு :
The muscles in her face convulsed.
