 |
diagonal noun
பொருள் : (geometry) a straight line connecting any two vertices of a polygon that are not adjacent.
பொருள் : A line or cut across a fabric that is not at right angles to a side of the fabric.
ஒத்த சொற்கள் : bias
பொருள் : An oblique line of squares of the same color on a checkerboard.
எடுத்துக்காட்டு :
The bishop moves on the diagonals.
பொருள் : (mathematics) a set of entries in a square matrix running diagonally either from the upper left to lower right entry or running from the upper right to lower left entry.
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ஒரு நாற்கோணத்தை மற்றும் அதன் பலத்தில் ஏற்படுகிற முன்னே - பின்னே உள்ள புள்ளிகளை இணைத்து மேலும் அந்த நாற்கோணத்தை இருகோணங்களால் வெட்டும் ஒரு கோடு
இந்த நாற்கோணத்தில் மூலைவிட்டகோடுகளின் நீளம் ஐந்து செ.மீஇருக்கிறதுமூலைவிட்டகோடு
ഒരു സമചതുരത്തെ രണ്ട് ത്രികോണമായി ഭാഗിക്കുന്ന രേഖ
ഈ ചതുര്ഭുജത്തിന്റെ കര്ണ്ണത്തിന്റെ നീളം 5 സെ.മി ആകുന്നുകര്ണ്ണം
பொருள் : A punctuation mark (/) used to separate related items of information.
ஒத்த சொற்கள் : separatrix, slash, solidus, stroke, virgule
diagonal adjective
பொருள் : Connecting two nonadjacent corners of a plane figure or any two corners of a solid that are not in the same face.
எடுத்துக்காட்டு :
A diagonal line across the page.
