 |
double-dealing noun
பொருள் : Acting in bad faith. Deception by pretending to entertain one set of intentions while acting under the influence of another.
ஒத்த சொற்கள் : duplicity
double-dealing adjective
பொருள் : Marked by deliberate deceptiveness especially by pretending one set of feelings and acting under the influence of another.
எடுத்துக்காட்டு :
She was a deceitful scheming little thing.
A double-dealing double agent.
A double-faced infernal traitor and schemer.
ஒத்த சொற்கள் : ambidextrous, deceitful, double-faced, double-tongued, duplicitous, janus-faced, two-faced
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
பல விதமாக பேச்சை மாற்றிப் பேசுகிறவன்
எனக்கு இரட்டை வேஷம் போடுகின்ற நபர்களை பிடிக்காது.இரட்டை வேஷம் போடுகின்ற
രണ്ടു വിധം സംസാരിക്കുന്ന.
ഇരുമുഖമുളള വ്യക്തികളോട് എനിക്ക് പുച്ഛമാണ്.ഇരട്ടമുഖമുള്ള, ഇരുമുഖമുള്ള, ദ്വിവിധമായ
