 |
epidemic noun
பொருள் : A widespread outbreak of an infectious disease. Many people are infected at the same time.
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
एक संक्रमकरोग ज्यात अनेक लोकांना बाधा होऊन ते दगावतात.
गुजरातमध्ये अनेक लोकांना प्लेग या महामारीची लागण झाली होतीमहामारी
সংক্রামক রোগ যার ফলে অনেক লোক একসাথে তাড়াতাড়ি মরে যায়
আগেকার দিনে মহামারির কারণে গ্রামের পর গ্রাম শেষ হয় যেতমহামারি
நீர், காற்று, ஈ முதலியவற்றின் மூலம் அல்ல்து ஒருவரைத் தொடுவதன் மூலம் பரவும் நோய்.
மழைக் காலத்தில் தொற்றுநோய் அதிகம் பரவுகிறதுதொற்றுநோய்
വളരെ അധികം ജനങ്ങള് ഒന്നിച്ചു അല്ലെങ്കില് പെട്ടെന്നു മരിക്കാന് ഇട വരുന്ന പകര്ച്ച വ്യാധി.
പണ്ടു കാലങ്ങളില് പകര്ച്ച വ്യാധികള്കൊണ്ടു് ഒരു ഗ്രാമം മുഴുവനും കാലി ആകുമായിരുന്നു.പകര്ച്ചവ്യാധി, പടര്ന്നു പിടിക്കുന്ന രോഗം, പ്ളേഗ് തുടങ്ങിയ രോഗങ്ങള്, മസൂരി, മാരി, മാരിക, സാംക്രമിക രോഗം
epidemic adjective
பொருள் : (especially of medicine) of disease or anything resembling a disease. Attacking or affecting many individuals in a community or a population simultaneously.
எடுத்துக்காட்டு :
An epidemic outbreak of influenza.
Of or relating to a disease that originates outside the locality in which it occurs.
ecdemic