fight | அமரகோஷ்

English என்ற அகராதியில் இருந்து fight என்ற வார்த்தையின் பொருள் மற்றும் உதாரணம் ஒத்த சொற்கள் மற்றும் எதிர்ச்சொற்களுடன்.

fight noun

பொருள் : A hostile meeting of opposing military forces in the course of a war.

எடுத்துக்காட்டு : Grant won a decisive victory in the battle of Chickamauga.
He lost his romantic ideas about war when he got into a real engagement.

ஒத்த சொற்கள் : battle, conflict, engagement

பொருள் : The act of fighting. Any contest or struggle.

எடுத்துக்காட்டு : A fight broke out at the hockey game.
There was fighting in the streets.
The unhappy couple got into a terrible scrap.

ஒத்த சொற்கள் : combat, fighting, scrap

பொருள் : An aggressive willingness to compete.

எடுத்துக்காட்டு : The team was full of fight.

ஒத்த சொற்கள் : competitiveness

பொருள் : An intense verbal dispute.

எடுத்துக்காட்டு : A violent fight over the bill is expected in the Senate.

பொருள் : A boxing or wrestling match.

எடுத்துக்காட்டு : The fight was on television last night.

fight verb

பொருள் : Be engaged in a fight. Carry on a fight.

எடுத்துக்காட்டு : The tribesmen fought each other.
Siblings are always fighting.
Militant groups are contending for control of the country.

ஒத்த சொற்கள் : contend, struggle

பொருள் : Fight against or resist strongly.

எடுத்துக்காட்டு : The senator said he would oppose the bill.
Don't fight it!.

ஒத்த சொற்கள் : defend, fight back, fight down, oppose

பொருள் : Make a strenuous or labored effort.

எடுத்துக்காட்டு : She struggled for years to survive without welfare.
He fought for breath.

ஒத்த சொற்கள் : struggle

பொருள் : Exert oneself continuously, vigorously, or obtrusively to gain an end or engage in a crusade for a certain cause or person. Be an advocate for.

எடுத்துக்காட்டு : The liberal party pushed for reforms.
She is crusading for women's rights.
The Dean is pushing for his favorite candidate.

ஒத்த சொற்கள் : agitate, campaign, crusade, press, push

நிறுவு