 |
interrogative noun
பொருள் : A sentence of inquiry that asks for a reply.
எடுத்துக்காட்டு :
He asked a direct question.
He had trouble phrasing his interrogations.
ஒத்த சொற்கள் : interrogation, interrogative sentence, question
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
କିଛି ଜାଣିବା ବା ପରଖିବା ପାଇଁ ଯେଉଁ କଥା ପଚରାଯାଏ ଏବଂ ଯାହାର କିଛି ଉତ୍ତର ଥାଏ
ସେ ମୋ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଇ ପାରିଲେ ନାହିଁପ୍ରଶ୍ନ
সেই কথা যা কিছু জানার জন্য বা পরীক্ষা করার জন্য জিজ্ঞাসা করা হয় আর যার কিছু উত্তর আছে
সে আমার প্রশ্নের উত্তর দিতে পারলো নাপ্রশ্ন
பதிலை அல்லது தகவலை எதிர்பார்க்கும் ஏன், எதற்கு, யார் போன்ற வார்த்தைகளைக் கொண்ட வாக்கியம்
அவனுக்கு என்னுடைய கேள்விக்கு பதில் கொடுக்க முடியவில்லைகேள்வி
ഏതെങ്കിലുമൊരു കാര്യം അരിയുന്നതിനായിട്ട് ചോദിക്കുന്ന കാര്യം അതിന് ഉചിതമായ ഉത്തരം അവശ്യം ഉണ്ടായിരിക്കും
എന്റെ ചോദ്യം അവനെ ഉത്തരം മുട്ടിക്കുന്നതായിരുന്നുചോദ്യം
பொருள் : Some linguists consider interrogative sentences to constitute a mood.
ஒத்த சொற்கள் : interrogative mood
interrogative adjective
பொருள் : Relating to verbs in the so-called interrogative mood.
எடுத்துக்காட்டு :
Not all questions have an interrogative construction.
பொருள் : Relating to the use of or having the nature of an interrogation.
ஒத்த சொற்கள் : interrogatory
