 |
majuscule noun
பொருள் : One of the large alphabetic characters used as the first letter in writing or printing proper names and sometimes for emphasis.
எடுத்துக்காட்டு :
Printers once kept the type for capitals and for small letters in separate cases; capitals were kept in the upper half of the type case and so became known as upper-case letters.
ஒத்த சொற்கள் : capital, capital letter, upper-case letter, uppercase
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
The characters that were once kept in bottom half of a compositor's type case.
lower-case letter, lowercase, minuscule, small lettermajuscule adjective
பொருள் : Of or relating to a style of writing characterized by somewhat rounded capital letters. 4th to 8th centuries.
Of or relating to a small cursive script developed from uncial. 7th to 9th centuries.
minuscular, minusculeபொருள் : Uppercase.
எடுத்துக்காட்டு :
Capital A.
Great A.
Many medieval manuscripts are in majuscule script.
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ಒಂದು ಬಗೆಯ ದೊಡ್ಡದಾದ ಆಕಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಅಕ್ಷರ ಮಾಲೆ
ಮಗು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ವರ್ಣಮಾಲೆಯ ದೊಡ್ಡಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಹೆಸರ ಬರೆಯಿತು.ದೊಡ್ಡಕ್ಷರ
ഒരു രീതിയിലുള്ള (അക്ഷരം).
കുട്ടി ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരമാലയിലെ വലിയ അക്ഷരങ്ങള് എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.കാപ്പിറ്റല്, വലിയ
