 |
neck noun
பொருள் : The part of an organism (human or animal) that connects the head to the rest of the body.
எடுத்துக்காட்டு :
He admired her long graceful neck.
The horse won by a neck.
ஒத்த சொற்கள் : cervix
பொருள் : A narrow elongated projecting strip of land.
பொருள் : A cut of meat from the neck of an animal.
பொருள் : A narrow part of an artifact that resembles a neck in position or form.
எடுத்துக்காட்டு :
The banjo had a long neck.
The bottle had a wide neck.
பொருள் : An opening in a garment for the neck of the wearer. A part of the garment near the wearer's neck.
ஒத்த சொற்கள் : neck opening
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
கழுத்தின் நான்கு பக்கமும் அணியக்கூடிய ஆடையின் ஒரு பகுதி
சிப்பாய் ஓடிக்கொண்டிருந்த திருடனின் காலரை பின்னாலிருந்து பிடித்துக் கொண்டான்கழுத்துப்பட்டை, காலர்
