 |
obligation noun
பொருள் : The social force that binds you to the courses of action demanded by that force.
எடுத்துக்காட்டு :
We must instill a sense of duty in our children.
Every right implies a responsibility; every opportunity, an obligation; every possession, a duty.
ஒத்த சொற்கள் : duty, responsibility
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
এমন কাজ যা সম্পূর্ণ করা নিজের পক্ষে পরম আবশ্যক এবং যা ধর্ম অনুসারে করা উচিত
দেশের সেবা করা আমাদের সকলের পরম কর্তব্যকর্তব্য
പണി അല്ലെങ്കില് കാര്യം ചെയ്യേണ്ടതു അത്യാവശ്യമാവുക.
രാജ്യത്തിനെ സേവിക്കല് നമ്മുടെ പ്രധാന കര്ത്തവ്യമാണു്.അനുഷ്ഠികേണ്ട കൃത്യം, ഔദ്യോഗിക കര്ത്തവ്യം, കടപ്പാടു്, കടമ, കരണീയം, കര്ത്തവ്യം, കര്ത്വ്യത, കര്മ്മം, ചുമതല, ചെയ്യപ്പെടേണ്ട ജോലി, ചെയ്യേണ്ടതു്, ധര്മ്മം, ധാര്മ്മിക ബാധ്യത, പാട്, ബാധ്യത, ബാധ്യത ഏറ്റ കൃത്യം, ഭാരവാഹിത്വം, മാന്ഡേറ്റ്, മുറ, വിധേയം
பொருள் : The state of being obligated to do or pay something.
எடுத்துக்காட்டு :
He is under an obligation to finish the job.
பொருள் : A personal relation in which one is indebted for a service or favor.
ஒத்த சொற்கள் : indebtedness
பொருள் : A written promise to repay a debt.
ஒத்த சொற்கள் : certificate of indebtedness, debt instrument
பொருள் : A legal agreement specifying a payment or action and the penalty for failure to comply.
