 |
occasion noun
பொருள் : An event that occurs at a critical time.
எடுத்துக்காட்டு :
At such junctures he always had an impulse to leave.
It was needed only on special occasions.
ஒத்த சொற்கள் : juncture
பொருள் : A vaguely specified social event.
எடுத்துக்காட்டு :
The party was quite an affair.
An occasion arranged to honor the president.
A seemingly endless round of social functions.
ஒத்த சொற்கள் : affair, function, social function, social occasion
பொருள் : Reason.
எடுத்துக்காட்டு :
There was no occasion for complaint.
பொருள் : The time of a particular event.
எடுத்துக்காட்டு :
On the occasion of his 60th birthday.
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ಒಂದು ಶುಭ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರು ಒಂದು ಕಡೆ ಬಂದು ಸೇರುತ್ತಾರೆ
ಮದುವೆಯ ದಿನ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರೆಲ್ಲಾ ಮನೆಗೆ ಬಂದರು.ಮದುವೆಯ ಹತ್ತಿರದ ದಿನ
ஒன்றைச் செய்வதற்கு மற்றும் பெறுவதற்கு உரிய அனுகூல நிலை
இந்த சிறப்பான நூலைப் படிக்க எனக்கு வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை.வாய்ப்பு
பொருள் : An opportunity to do something.
எடுத்துக்காட்டு :
There was never an occasion for her to demonstrate her skill.
