 |
predicate noun
பொருள் : (logic) what is predicated of the subject of a proposition. The second term in a proposition is predicated of the first term by means of the copula.
எடுத்துக்காட்டு :
`Socrates is a man' predicates manhood of Socrates.
பொருள் : One of the two main constituents of a sentence. The predicate contains the verb and its complements.
ஒத்த சொற்கள் : verb phrase
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
व्याकरण में उद्देश्य को छोड़कर वाक्य का वह भाग जिसमें उद्देश्य के बारे में कुछ कहा जाता है और इसमें क्रिया भी होती है।
राम एक अच्छा लड़का है में एक अच्छा लड़का है विधेय है।विधेय
ବ୍ୟାକରଣରେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ଛାଡ଼ି ବାକ୍ୟର ଯେଉଁଅଂଶରେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବିଷୟରେ କିଛି କୁହାଯାଇ ଥାଏ ଓ ସେଥିରେ କ୍ରିୟା ବି ଥାଏ
ରାମ ଗୋଟିଏ ଭଲ ପିଲା-ଏଥିରେ ଗୋଟିଏ ଭଲ ପିଲାବିଧେୟବିଧେୟ
ಸಂಯೋಜಕದ ಮೂಲಕ ಕರ್ತೃವಿನ ಅಥವಾ ವಿಷಯಿಯ ಉದ್ದೇಶ್ಯದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿತವಾದದ್ದು ಇಲ್ಲವೆ ನಿರಾಕೃತವಾದದ್ದು
ರಾಮ ಒಬ್ಬ ಒಳ್ಳೆಯ ಹುಡುಗ ಎಂಬ ವಾಕ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಒಳ್ಳೆಯ ಹುಡುಗ ಎಂಬುವುದು ವಿಶೇಷಣ.ವಿಶೇಷಣ
(व्याकरण) वाक्यातील उद्देश्यासंबंधी किंवा कर्त्याविषयी काही सांगणारा वाक्यांश.
राम एक चांगला मुलगा आहे ह्या वाक्यात एक चांगला मुलगा आहे हे विधेय आहे.विधेय
বাক্যের সেই অংশ যাতে উদ্দেশ্যের সম্বন্ধে কিছু বলা হয় আর এতে ক্রিয়াও থাকে
রাম একটা ভালো ছেলে এতে একটা ভালো ছেলে হল বিধেয়বিধেয়
இலக்கணத்தில் நோக்கத்தை விட்டு வாக்கியத்திலுள்ள அந்த விசயத்தில் சிறிது பகுதியைக் கூறுவது மேலும் இதில் செயலும் காணப்படுகிறது
ராமன் ஒரு நல்ல பையன் இதில் ஒரு நல்ல பையன் என்பது பயனிலைபயனிலை
വാക്യത്തിലെ ഉദ്ദേശ്യത്തെ ഒഴിച്ചുള്ല മറ്റു ഭാഗങ്ങ്ക്ല്
രാമന് ഒരു നല്ല കുട്ടിയാകുന്നു എന്നതില് ഒരു നല്ല കുട്ടിയാകുന്നു എന്നത് വിധേയം ആകുന്നുവിധേയം
predicate verb
பொருள் : Make the (grammatical) predicate in a proposition.
எடுத்துக்காட்டு :
The predicate `dog' is predicated of the subject `Fido' in the sentence `Fido is a dog'.
பொருள் : Affirm or declare as an attribute or quality of.
எடுத்துக்காட்டு :
The speech predicated the fitness of the candidate to be President.
ஒத்த சொற்கள் : proclaim
பொருள் : Involve as a necessary condition of consequence. As in logic.
எடுத்துக்காட்டு :
Solving the problem is predicated on understanding it well.
ஒத்த சொற்கள் : connote
