 |
rupture noun
பொருள் : State of being torn or burst open.
பொருள் : A personal or social separation (as between opposing factions).
எடுத்துக்காட்டு :
They hoped to avoid a break in relations.
ஒத்த சொற்கள் : breach, break, falling out, rift, severance
பொருள் : The act of making a sudden noisy break.
rupture verb
பொருள் : Separate or cause to separate abruptly.
எடுத்துக்காட்டு :
The rope snapped.
Tear the paper.
ஒத்த சொற்கள் : bust, snap, tear
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
துணி, தாள், தோல் முதலியவற்றைக் கையால் அல்லது ஒரு கருவியைப் பயன்படுத்தி துண்டுகளாகும் மாறு செய்வது.
அவன் கோபத்தால் புது துணிகளை கிழித்தான்கிழி
ഒന്ന് മുറിച്ച് പലകഷണങ്ങളാക്കുക.
അവന് ദേഷ്യത്തില് വന്നിട്ട് പുതിയ വസ്ത്രം കീറി.കഷണങ്ങളാക്കുക, കീറുക, തുണ്ടം തുണ്ടമാക്കുക, മുറിക്കുക, രണ്ടാക്കുക
