 |
spike noun
பொருள் : A transient variation in voltage or current.
பொருள் : Sports equipment consisting of a sharp point on the sole of a shoe worn by athletes.
எடுத்துக்காட்டு :
Spikes provide greater traction.
பொருள் : Fruiting spike of a cereal plant especially corn.
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ಗೋದಿ, ರಾಗಿ, ಬಾರ್ಲಿ ಮುಂತಾದ ಸಸ್ಯಗಳ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ತೆನೆಯಿದ್ದು ಅದರೊಳಗೆ ಕಾಳು ಇರುತ್ತದೆ
ಕೀಟನಾಶಕವನ್ನು ಸಿಂಪಡಿಸದ ಕಾರಣ ತೆನೆ ಮೇಲೆ ಹುಳಗಳಾಗಿದೆತೆನೆ, ಧಾನ್ಯದ ಹೊಡೆ
ଗହମଆଦି ଗଛର ସେହି ଅଲଗା ଅଂଶ ଯେଉଁଥିରେ ଦାନା ଥାଏ
କୀଟନାଶକ ସିଞ୍ଚନ ନ କରିବାରୁ ଶସ୍ୟ କେଣ୍ଡାରେ ପୋକ ଲାଗିଯାଇଛିକେଣ୍ଡା
গম, জোয়ার, বাজরা ইত্যাদির গাছের উপরি ভাগ যাতে দানা হয়
"কীটনাশক না ছড়ানোর ফলে শস্যের ডগায় পোকা লেগে গেছে "ডগা
பொருள் : (botany) an indeterminate inflorescence bearing sessile flowers on an unbranched axis.
பொருள் : A sharp rise followed by a sharp decline.
எடுத்துக்காட்டு :
The seismograph showed a sharp spike in response to the temblor.
பொருள் : A very high narrow heel on women's shoes.
ஒத்த சொற்கள் : spike heel, stiletto heel
பொருள் : Each of the sharp points on the soles of athletic shoes to prevent slipping (or the shoes themselves).
எடுத்துக்காட்டு :
The second baseman sharpened his spikes before every game.
Golfers' spikes damage the putting greens.
பொருள் : A sharp-pointed projection along the top of a fence or wall (or a dinosaur).
பொருள் : A long, thin sharp-pointed implement (wood or metal).
எடுத்துக்காட்டு :
One of the spikes impaled him.
பொருள் : Any holding device consisting of a rigid, sharp-pointed object.
எடுத்துக்காட்டு :
The spike pierced the receipts and held them in order.
ஒத்த சொற்கள் : spindle
பொருள் : A large stout nail.
எடுத்துக்காட்டு :
They used spikes to fasten the rails to a railroad tie.
