 |
tension noun
பொருள் : (psychology) a state of mental or emotional strain or suspense.
எடுத்துக்காட்டு :
He suffered from fatigue and emotional tension.
Stress is a vasoconstrictor.
ஒத்த சொற்கள் : stress, tenseness
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ಭಯ ಅಥವಾ ಚಿಂತೆಯಿಂದ ತಲೆಯ ಭಾಗದ ನರಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಲೇಶ ಉಂಟಾಗುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಮಾನಸಿಕ ಉದ್ವಿಗ್ನತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಅವನು ಕಾಯಿಲೆ ಬಿದ್ದನು.ಉದ್ವಿಗ್ನತೆ, ಉದ್ವೇಗ, ಒತ್ತಡ
பயம், கவலை பொன்றவற்றின் கரணமாக மூளை நரம்புகளிள் ஏற்ப்படும் பாதிப்பு
மனஇறுக்கத்தால் அவள் உடல் நிலை கெட்டுவிட்டது.மனஅயர்ச்சி, மனஇறுக்கம், மனக்கவலை
ഭയം, ഉത്കണ്ഠ മുതലായവ കാരണം തലച്ചോറിലെ നാഡികള് വലിയുന്നതു വഴി അസ്വസ്ഥത വര്ദ്ധിക്കുന്നത്.
മാനസിക പിരിമുറുക്കം കാരണം അവന് രോഗിയായി.പിരിമുറുക്കം
பொருள் : The physical condition of being stretched or strained.
எடுத்துக்காட்டு :
It places great tension on the leg muscles.
He could feel the tenseness of her body.
ஒத்த சொற்கள் : tautness, tenseness, tensity
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ধাতুর সেই গুণ বিশেষ যার জন্য তাকে নমনীয় বস্তু হিসাবে ব্যবহার করা যায়
সোনা,রূপোর স্হিতিস্হাপকতা খুব বেশী হয়স্হিতিস্হাপকতা
பொருள் : A balance between and interplay of opposing elements or tendencies (especially in art or literature).
எடுத்துக்காட்டு :
There is a tension created between narrative time and movie time.
There is a tension between these approaches to understanding history.
பொருள் : (physics) a stress that produces an elongation of an elastic physical body.
எடுத்துக்காட்டு :
The direction of maximum tension moves asymptotically toward the direction of the shear.
பொருள் : Feelings of hostility that are not manifest.
எடுத்துக்காட்டு :
He could sense her latent hostility to him.
The diplomats' first concern was to reduce international tensions.
ஒத்த சொற்கள் : latent hostility
பொருள் : The action of stretching something tight.
எடுத்துக்காட்டு :
Tension holds the belt in the pulleys.
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
