 |
vengeance noun
பொருள் : The act of taking revenge (harming someone in retaliation for something harmful that they have done) especially in the next life.
எடுத்துக்காட்டு :
Vengeance is mine; I will repay, saith the Lord.
For vengeance I would do nothing. This nation is too great to look for mere revenge.
He swore vengeance on the man who betrayed him.
The swiftness of divine retribution.
ஒத்த சொற்கள் : payback, retribution
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಕೃತ್ಯವೊಂದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಮತ್ತೊಂದು ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಕೃತ್ಯ
ಅವನು ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಪ್ರತಿಹಿಂಸೆಯ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದ.ಪ್ರತಿಹಿಂಸೆ
हिंसाच्या मोबदल्यात केली जाणारी हिंसा.
प्रतिशोध घेण्याच्या विचारामुळे सुबोधचे लक्ष कुठेही लागत नव्हते.प्रतिहिंसा
மறுத்து மாறான நிலையை மேற்கொள்ளுதல்.
அவர் வாழ்க்கை முழுதும் இம்சைக்கு எதிரான நெருப்பில் எரிந்துக் கொண்டிருக்கிறார்எதிராதல்
ഹിംസക്ക് പകരമായി ചെയ്യുന്ന ഹിംസ
അവന് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പ്രതികാരാഗ്നിയിൽ എരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നുപ്രതികാരം, പ്രതിക്രിയ
