பொருள் : The act of whistling a tune.
எடுத்துக்காட்டு :
His cheerful whistling indicated that he enjoyed his work.
பொருள் : The act of signalling (e.g., summoning) by whistling or blowing a whistle.
எடுத்துக்காட்டு :
The whistle signalled the end of the game.
ஒத்த சொற்கள் : whistle