ଅର୍ଥ : ସଙ୍ଗୀତର ସାତଟି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶଦ୍ଦ ବା ଧ୍ୱନି ଯାହାର ସ୍ୱରୂପ,ତୀବ୍ରତା,ତନ୍ୟତା ଆଦି ସ୍ଥିର ଥାଏ
ଉଦାହରଣ :
ଷଡ଼ଜ,ଋଷଭ,ଗାଂଧାର,ମଧ୍ୟମ,ପଂକଜ,ଧୈବତ ଏବଂ ନିଷାଦ ଏସବୁ ସଙ୍ଗୀତର ସାତଟି ସ୍ୱର
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
संगीत में सात निश्चित शब्द या ध्वनियाँ जिनका स्वरूप, तीव्रता, तन्यता आदि स्थिर है।
षडज, ऋषभ, गांधार, मध्यम, पंचम, धैवत और निषाद - ये सात संगीत स्वर हैं।A notation representing the pitch and duration of a musical sound.
The singer held the note too long.