அட்டிகை | அமரகோஷ் - இந்தியாவின் அகராதி

தமிழ் என்ற அகராதியில் இருந்து அட்டிகை என்ற வார்த்தையின் பொருள் மற்றும் உதாரணம் ஒத்த சொற்கள் மற்றும் எதிர்ச்சொற்களுடன்.

பொருள் : கழுத்தில் அணியக்கூடிய ஒரு நகை

எடுத்துக்காட்டு : ரீதாவின் கழுத்தில் நெக்லஸ் அழகாக இருக்கிறது

ஒத்த சொற்கள் : அட்டியல், அரும்புசரம், கண்டசரம், கண்டமாலை, கண்டவலயம், கண்டாரம், கண்டிகை, நெக்லஸ்

பொருள் : கழுத்தில் அணியக்கூடிய ஒரு ஆபரணம்

எடுத்துக்காட்டு : என்னுடைய பாட்டி வெள்ளியிலான அட்டிகையை எப்போதும் அணிந்திருக்கிறாள்

ஒத்த சொற்கள் : அட்டியல், அரும்புரசம், கண்டசரம், கண்டவலயம், கண்டாரம், கண்டிகை, சண்டமாலை, நெக்லஸ்

பொருள் : கழுத்தில் அணியும் ஒரு நகை

எடுத்துக்காட்டு : சீதாவின் கழுத்தில் கழுத்தணி மிக அழகாக இருக்கிறது

ஒத்த சொற்கள் : கழுத்தணி

பொருள் : இதில் பெரிய பெரிய மணிகள் தொங்கும் கழுத்தில் அணியக்கூடிய ஒரு ஆபரணம்

எடுத்துக்காட்டு : சியாமின் கழுத்தில் நெக்லஸ் அழகாக இருக்கிறது

ஒத்த சொற்கள் : அட்டியல், அரும்புச்சரம், கண்டசரம், கண்டமாலை, கண்டவலயம், கண்டாரம், கண்டிகை, நெக்லஸ்

பொருள் : கழுத்திலுள்ள ஒரு ஆபரணம்

எடுத்துக்காட்டு : மோகன் நகைக்கடையிலிருந்து ஒரு நெக்லஸ் வாங்கினான்

ஒத்த சொற்கள் : அட்டியல், அரும்புச்சரம், கண்டசரம், கண்டமாலை, கண்டவலயம், கண்டாரம், கண்டிகை

பொருள் : இரத்தினக்கல் பதிக்கப்பட்ட ஒரு கழுத்து ஆபரணம்

எடுத்துக்காட்டு : கண்டமாலை அட்டிகை போல இருக்கிறது

ஒத்த சொற்கள் : அட்டியல், அரும்புசரம், கண்டசரம், கண்டமாலை, கண்டவலயம், கண்டாரம், கண்டிகை

இகழ்தல் (பெயர்ச்சொல்)
ஒருவரை கிண்டல் செய்வதற்காக செய்யும் செயல் அல்லது தன்மை

காலம் (பெயர்ச்சொல்)
சென்றது, இருப்பது, வருவது என்னும் முறையில் பிரிக்கப்படும் கட்டம்.

மறை (வினைச்சொல்)
எளிதில் கண்ணுக்குப் புலப்படாதவாறு அல்லது பிறர் பார்க்காதபடி ஆக்குதல்

மேன்மை (பெயர்ச்சொல்)
வயது, அந்தஸ்து, பதவி அடிப்படையில் ஒருவருக்கு காட்டும் மதிப்பு.

வெகுமதி (பெயர்ச்சொல்)
ஒரு பொருள் அல்லது திரவியத்தை ஒருவருக்கு மகிழ்ச்சியுடன் தருவது

கஷ்டம் (பெயர்ச்சொல்)
ஒன்று இல்லாமல் அல்லது ஒன்றைச் செய்ய முடியாமல் படும் திண்டாட்டம்

மங்களகரமான (பெயரடை)
நன்மை, மகிழ்ச்சி, வளம் போன்றவை நிகழக்கூடியத்தன்மை.

அகம்பாவம் (பெயர்ச்சொல்)
பிறரை மதிக்காமல் தன்னைப் பற்றி உயர்வாக எண்ணும் போக்கு.

நூறு (பெயர்ச்சொல்)
பத்தின் பத்து மடங்கைக் குறிக்கும் எண்

பணக்காரன் (பெயர்ச்சொல்)
அதிக அளவில் சொத்து வைத்திருப்பவர்.

हिन्दी में अर्थ