பொருள் : ஒருவர் தன்னைத் தானே புகழ்ந்துகொளும் செயல்.
எடுத்துக்காட்டு :
வித்வான்கள் தற்புகழ்ச்சி செய்யமாட்டார்கள்.
பொருள் : ஒருவர் தன்னையும் தன்னைச் சார்ந்தவர்களையும் குறித்துப் பெருமைப்பட்டுக்கொள்வது.
எடுத்துக்காட்டு :
அவன் எப்பொழுதும் தற்பெருமை பேசிக் கொண்டிருப்பான்
ஒத்த சொற்கள் : தற்பெருமை
பொருள் : ஒருவர் தன்னையும் தன்னைச் சார்ந்தவர்களையும் குறித்துப் பெருமைப்பட்டுக் கொள்வது.
எடுத்துக்காட்டு :
அவன் நாள் முழுவதும் தற்பெருமை பேசிக்கொண்டிருக்கிறான்
ஒத்த சொற்கள் : தற்பெருமை
பொருள் : தற்பெருமை காணப்படும் நிலை
எடுத்துக்காட்டு :
உங்களுடைய தற்பெருமையின் காரணமாக ஒப்பந்தமான வேலை பறிபோனது
ஒத்த சொற்கள் : தன்மதிப்பு, தற்பெருமை, பகட்டு, வீண்பிரதிஷ்டை